Muflon MTB Srebrna Góra

Sobota, 10 października 2015 · dodano: 19.10.2015 | Komentarze 11

Z samego rana pakuję się do auta rodziców i jedziemy do Srebrnej.

Jest zimno i to bardzo. Termometr wskazuje zaledwie 2 stopnie. Do tego wieje lodowaty, dość mocny wiatr. Ja posiałam gdzieś nogawki. Postanawiam więc jechać w bluzie i krótkich spodenkach- jako jedna z nielicznych:)

Odbieram szybko numerek i robię sobie krótką rozgrzewkę.  Ale średnio się rozgrzewam. Brr! Nie mam długich rękawiczek i trochę zaczynam żałować, bo podczas zjazdu ledwo czuję palce u dłoni!

Spotykam Andrzeja, Krzyśka i Darka. Chwilę rozmawiamy, a potem jadę na miejsce startu.

Start jest o 11.00, ale do tego czasu wcale się nie ociepla. Słońce chowa się za chmurami. Ustawiam się w sektorze. Na dzisiejszy maraton mam już z powrotem moje koło. Katar dalej mi się utrzymuje. Ktoś się śmieje z mojej torebki na ramie wypchanej chusteczkami. No tak, jak się nie umie smarkać "po męsku", to trzeba sobie jakoś radzić:)

Pora na start: 




(fot. Dariusz Baran)

Na szczęście wjeżdżamy do lasu i już nie jest mi tak zimno. Jedzie mi się bardzo dobrze. Znam trasę, a to też ważne. Jadę mega. Podczas drugiej pętli czuję się nawet lepiej.. Najbardziej tylko wkurza mnie mój lewy pedał. Od wypadu w Alpach (czyli od 3 miesięcy) nie mam w nim jednej śruby, co oznacza, że mogę wpinać się tylko jedną stroną. A teraz już tak się wyrobił, że wypina mi się kilkakrotnie podczas kręcenia- zwłaszcza podczas zjazdów, uskoków, czy też mocniejszych szarpnięć... Najgorsze jest to, że nie mogę znaleźć śrubki, która by pasowała do tego modelu pedałów (exustar)....

Samej trasy nie będę opisywać, bo pisałam już o niej wcześniej podczas objazdu- dla mnie super! No i te single!:) 

Bojowa mina:) Pełne skupienie:)




fot. Dariusz Baran

Dojeżdżam na metę, czyli do twierdzy w Srebrnej Górze, gdzie czekają na mnie rodzice.



Zjeżdżam na chwilę na parking. Przebieram się w coś cieplejszego i podjeżdżam znowu do twierdzy, gdzie ma się odbyć dekoracja.

Muszę powiedzieć, że maraton jest bardzo fajnie zorganizowany. W środku twierdzy można się ogrzać i coś zjeść. Dwa dania do wyboru plus napój. No i kawa, herbata. Niezły wypas! Zero stania w kolejkach, no i makaron z kurczakiem i warzywami naprawdę dobry!:)

Na dekorację trzeba trochę czekać, ale warto. Udaje mi się nawet wskoczyć na pudło;)


fot. Dariusz Baran

Ale najciekawsza jest dekoracja Open. Fajnie było uścisnąć rękę Oli Dawidowicz. Obok mnie same wymiataczki:)



źródło: http://portal.bikeworld.pl/artykul/sport/mtb_polsk...

No i trochę się obłowiłam:) 



To już trzeci maraton w tym roku. Całkiem fajna sprawa i myślę, że w przyszłym sezonie zaliczę o wiele więcej startów:) Teraz pora na odrobinę relaksu...:)