Górzec w wersji hard

Niedziela, 28 października 2012 · dodano: 28.10.2012 | Komentarze 0

Przed 13.00 pojechałam razem z Jarkiem na Górzec. W Męcince dołączył do nas Łukasz. Założenie było takie, żeby nie jechać zbyt szybko. Dalej jestem chora, więc nie chciałam się jeszcze dobić. Jechało się bardzo przyjemnie. Pola białe od śniegu. Słońce przyjemnie grzało. A potem wjechaliśmy na szutrowy podjazd na Górzec, który szybko zmienił się w... śniegowy podjazd! :) Początkowo drogę przykrywała tylko cienka warstwa śniegu, więc jechało się elegancko. Do tego las wyglądał niesamowicie. Żółte liście pięknie prezentowały się na tle śniegu, a słońce, które przebijało się przez drzewa jeszcze potęgowało ten efekt. A później na trasie było coraz więcej śniegu. Rower zakopywał się i skręcał na boki. Co chwilę mnie zrzucało i musiałam mocno napierać na pedały, żeby ruszyć do przodu. Czasami wymagało to kilku podejść. Skurcz zaczął mnie łapać w nogę. Podjazd dłużył mi się strasznie. Buty powoli przemakały, a temperatura spadła poniżej zera. Łukasz z Jarkiem dawno już dojechali na górę. Mnie też do szczytu niewiele zabrakło, ale trzeba było już wracać. W sumie jakoś specjalnie mnie to nie zmartwiło, bo byłam dość mocno zgrzana. Na zjeździe było już ok, w pewnym momencie spadł mi tylko łańcuch. Podczas powrotu do Legnicy zaczęły już mi marznąć palce u stóp. Chciałam jak najszybciej znaleźć się w domu i wziąć gorący prysznic, bo jazda z mokrymi butami i spodniami nie była już taka przyjemna. Tym razem podjazd na Górzec nieźle dał mi popalić. No ale zawsze to jakaś miła odmiana:)